بسم الله الرحمن الرحیم
. . . دوباره روز های بی رمضان، دوباره لحضه های بی یاد خدا. . .
خدایا! چگونه روز های بی رمضان را سر کنم، چگونه نفس بکشم در هوایی که بوی رمضان نمی دهد.

"شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَىٰ وَالْفُرْقَانِ" (1)
"[ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ] ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ، ﻗﺮﺁﻧﻰ ﻛﻪ ﺳﺮﺍﺳﺮﺵ ﻫﺪﺍﻳﺘﮕﺮ ﻣﺮﺩم ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺩﻟﺎﻳﻠﻰ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﺯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﻣﺎﻳﻪ ﺟﺪﺍﻳﻰ [ﺣﻖ ﺍﺯ ﺑﺎﻃﻞ] ﺍﺳﺖ."

چه ماه خوبی بود "فصمنا بامرک نهاره و قمنا بعونک لیله"(2) "به فرمانت روز ها را روزه گرفتیم و به یاریت شب ها را به عبادت برخاستیم"

خدایا! شب قدر چقدر نزدیک بودی "اجللت فیه من لیله القدر التی هی خیر من الف شهر"(3) "شب قدرش را که برتر از هزار ماه است گرامی داشتی"
شبی که تا طلوعش فقط تو بودی "سَلَامٌ هِیَ حَتَّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ"(4)
قرآن به سر گرفتیم و "اللهم بحق هذا القرآن..." خواندیم و به اولیائت قسمت دادیم تا ما را از "عتقائک من النار"(5) قرار دهی.

چگونه سرکنم هوای بی رمضان را.
"شهر الصیام، ماه روزه، و شهر الاسلام، ماه اسلام، و شهر الطهور، ماه طهارت و پاکی، و شهر التمحیص، ماه تصفیه و پاکی، و شهر القیام، ماه قیام و عبادت"(6)
چه زود تمام شد ماهی که "نومکم فیه عباده و انفاسکم فیه تسبیح"
خدایا! چه زود تمام شد ماه غفران، ماه رحمت، ماه برکت و. . .
چه زود تمام شد ماهی که به خاطرش ما را مومن خطاب کردی
"یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ
 ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺮﺭ ﻭ ﻟﺎﺯم ﺷﺪﻩ ، ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺮﺭ ﻭ ﻟﺎﺯم ﺷﺪ ، ﺗﺎ ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭ ﺷﻮﻳﺪ ."(7)

شب هایش چه زود گذشت، شب هایی که ابوحمزه نخواندیم، افتتاح نخواندیم. . .
"ابکی لظلمت قبری"(8) "برای تاریکی قبرم گریه می کنم"
"اللهم رب شهر رمضان" "ای خدای ماه رمضان..."

خدایا! سحر هایش چقدر بوی تو را می داد "اللهم انی اسئلک من اسمائک باکبرها، و کل اسمائک کبیره"(9) "خدا را از تو مسئلت می جویم به بزرگ ترین نام هایت که همه نام هایت بزرگ است."
و افطار هایش می شد هوای کربلا را استشمام کرد "السلام علی الحسین (ع) و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین"

وقتی دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه را می خوانی تازه می فهمی چه ماهی را از دست داده ای.
در زبان عربی وداع را با سلام بیان می کنند.
"السلام علیک یا شهر الله الاکبر، یا عید اولیائه، اسلام علیک یا اکرم نصحوب من الاوقات..."(10) "بدرود ای ماه بزرگ خداوند، ای عید اولیاء خدا، بدرود ای ارزشمند ترین زمان برای همراهی..."

"اعوذ بجلال وجهک الکریم، ان یقضی عنی شهر رمضان، او یطلع الفجر من لیلتی هذه، و لک قبلی ذنب او تبعه تعذبنی علیه" (11) "پناه می برم به جلال وجه کریمت که رمضان بگذرد یا سپیده دم برآید و من در پیشگاه تو بر خود گناه یا پیگردی داشته باشم"

و باید گریه کنیم که این رمضان هم لایق دیدار نشدیم:
تو را وقت افطار خواندم بیایی
"اجرنا من النار" خواندم بیایی
و صدبار الغوث الغوث گفتم
و صدبار هربار خواندم بیایی

"وابلغ باعمارنا ما بین ایدینا من شهر رمضان المقبل" (12) "و عمری که در پیش رو داریم را به ماه رمضان آینده برسان"
 
علیرضا قزوه:

آمدیم از سفر دور و دراز رمضان
پی نبردیم به زیبایی راز رمضان
هر چه جان بود سپردیم به آواز خدا
هر چه دل بود شکستیم به ساز رمضان
سر به آیینه «الغوث» زدم در شب قدر
آب شد زمزمه راز و نیاز رمضان
دیدم این «قدر» همان آینه «خلّصنا»ست
دیدم آیینه‌ام از سوز و گداز رمضان
بیش از این ناز نخواهیم کشید از دنیا
بعد از این دست من و دامن ناز رمضان
نکند چشم ببندم به سحرهای سلوک
نکند بسته شود دیده باز رمضان
صبح با باده شوال و رجب آمده بود
آن که دیروز مرا داد جواز رمضان
شام آخر شد و با گریه نشستم به وداع
خواب دیدم نرسیدم به نماز رمضان

1 _ آیه 185 سوره بقره
2 _ دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه
3 _ همان
4 _ آیه 5 سوره قدر
5 _ آزاد شدگان از آتش
6 _ دعای چهل و چهارم صحیفه سجادی
7 _ آیه 183 سوره بقره
8 _ دعای ابوحمزه ثمالی
9 _ ازدعا های هر شب ماه رمضان
10 _ دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه یا دعای وداع با ماه مبارک رمضان
11 _ از دعا های دهه آخر ماه رمضان
12 _ دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه یا دعای وداع با ماه مبارک رمضان

التماس دعا