گمراه تر از چهار پایان

چند روز پیش خبری در شبکه های اجتماعی منتشر شد که مرتد ملعون دوباره به مقدسات توهین کرده است، این چند رباعی در پاسخ خود آن ملعون نیست بلکه در پاسخ روشن فکر نماهایی است که از آن ملعون حمایت می کنند.

گمراه تر از چهار پایان و مگس
خولی و یزید و شمر و ابن اشعث
توهین ابوجهل به هادی کم نیست
مرتدی خود را که عیان کردی بس

***

آخر همه شعله ها حرامت گردد
شمشیر و گلوله ها حرامت گردد
حیف است تفنگی که به سویت برود
اما سر لوله ها حرامت گردد

***

باران برود ز آسمان ها هرگز
خاموشی نور با دهان ها هرگز
انوار منیر نام پر نور نقی
از یاد رود بین زمان ها هرگز

***

سردسته بنده های ابلیس شدی
هر عامل خنده های ابلیس شدی
مامور مطیع امر شیطان هستی
چون مثل پرنده های ابلیس شدی

***

یک روز پر از مژده دیدار شود
در هر طرفی سایه آن یار شود
نابود کند قصر پلیدی ها را
شمشیر علمدار پدیدار شود

ماه رجب

سلام

حلول ماه رجب و میلاد امام باقر (ع) مبارک باد.

یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ [مِنْ‏] کُلِّ شَرٍّ یَا مَنْ یُعْطِی الْکَثِیرَ بِالْقَلِیلِ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ سَأَلَهُ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّنا مِنْهُ وَ رَحْمَةً أَعْطِنِی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ خَیْرِ الدُّنْیَا وَ جَمِیعَ خَیْرِ الْآخِرَةِ وَ اصْرِفْ عَنِّی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ شَرِّ الدُّنْیَا وَ [جَمِیعَ‏] شَرِّ الْآخِرَةِ فَإِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَیْتَ وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ یَا کَرِیمُ

اى آن‏که هر خیرى را از او امید دارم،و از خشمش در هر شرّى ایمنى جویم،اى آن‏که در برابرعبادت اندک مزد بسیار عطا مى‏کند،اى آن‏که به هرکه از او بخواهد مى‏بخشد،اى آن‏که به هرکه از او نخواهد و او را نشناسد نیز مى‏بخشد،عطایش از روى مهربانى و رحمت است،با درخواستم از تو همه خیر دنیا و خیر آخرت را به من عنایت کن،و با درخواستم‏از تو همه شره دنیا و شره آخرت را بازگردان،زیرا آنچه را تو عطا کردى کاستى ندارد،واز احسانت بر من بیفزاى اى کریم.
ترجمه استاد انصاریان

۵ رباعی و یک حاشیه دو بیتی تقدیم شما می کنم که شاید معنی دعای ماه رجب هم باد.

دارم ز درت امید زیبایی ها

شرمنده درگاه تو بالایی ها...

هر لحضه ز خشم خود امانم دادی

خواندی تو مرا لحضه تنهایی ها

***

با این که مرا گناه کارم دیدی

از روی کرم به روی من خندیدی

با طاعت کم مهر قبولم دادی

در پاسخ کم زیاد هم بخشیدی

***

بر درگهت آمدم پناهم دادی

در محفل عاشقی تو راهم دادی

با این که تو را هنوز نشناخته ام

هر لحضه ولی اذن نگاهم دادی

***

هرچند که شرمنده درگاه تو ام

من مردم ام و زنده درگاه تو ام

از خوبی خود ولی عطا کن ما را

در وسع خودم بنده درگاه تو ام

***

خالی نرود دست من از این درگاه

یوسف که رسید از ته چاه به ماه...

دائم ز تو ام جود و کرم می آید

لا حول و لا قوه الا بالله

***

حاشیه:

شب های دعا و ماه راز است

هر لحضه پر از وقت نماز است

پیچیده تمام آسمان بوی خدایی

«المنه لله که در میکده باز است»

در محکومیت آل سعود

مفتی نفتی ! حرم جای تونیست

کعبه جای لات و عزای تو نیست

خانه ای را ساختی بین قنوت

خانه ای مانند بیت عنکبوت

قبله در چنگ یهودی ها شده

کعبه مثل مسجد الاقصی شده

باز هم بوزینه روی منبر است

جاهلیت رو به روی حیدراست

باز قرآن روی نی آورده اند

حکم گندم های ری آورده اند

باز گرگان کیسه ی زر دیده اند

جانماز از مجتبی دزدیده اند

شیخ نفتی را گرفته بی هشی

در کنار کعبه و کودک کشی

چهره ای دیگر ز انسان ساختی

دولت تکفیر قرآن ساختی

گنبد زینب نشان کربلاست

هرکجای عرش سامرا بپاست

وای اگر آید هدف ها کربلا

شیعه و سنی، نجف تا کربلا

روزها، هر روز عاشورا ی ماست

روضه دیوار و در ماوای ماست

خاک ما از رستم دستان پر است

باکری و کاوه و دوران پر است

وارث پیر جمارانی ببین

لشکر سبز سلیمانی ببین

گوش بر امر علمداریم ما

وارث شمشیر مختاریم ما

رویتان یک روز پر خون می شود

ذوالفقار از جاش بیرون می شود

عباس نعمتی

مرگ بر آل سعودی

    Down with saudie 

الموت لآل لسعودیه

منظومه دل نمی شود بی خورشید

منظومه دل نمی شود بی خورشید

در چهره گل روی تو را باید دید

چون نور تو بین آسمان ها تابید

معنی تو را ز صبح باید پرسید

نوروز همیشگی

نوروز به یک نقطه که می رسد تمام می شود
اما روزی نوروز همیشگی می آید
اللهم عجل لولیک الفرج

آغاز بهار و یاسمن یعنی تو
روییدن سبزه و چمن یعنی تو
در دایره المعارفم عید تویی
نوروز همیشگی من یعنی تو

نوروز و روضه فاطمه (س)...

گلی انگار وا شد، یا علی گفت

غریبی آشنا شد، یا علی گفت

درون کوچه مردی را کشیدند...

مصیبت خوان دا شد، یا علی گفت

در آن آتش در و دیوار می سوخت

زمین غرق عزا شد، یا علی گفت

میان کوچه ای سنکی و تاریک

زنی افتاد، پا شد، یا علی گفت

نمازش را نشسته خواندامشب

و مشغول دعا شد، یا علی گفت

غزل ها زیر بارانند امسال

قناری ها پریشانند امسال

پرستو ها و گل ها غصه دارند

کنار سبزه غمخوارند امسال

گلان با خود نوید عید دارند

ولی انگار گریانند امسال

دعای یا مقلب روی لبهاست

ولی دلها عزادارند امسال

درون سفره ماهی های قرمز

چو دریا اشک می بارند امسال

زنی روی زمین افتاد، انگار

تمام عرش لرزانند امسال

در و دیوار و میخ و تازیانه

غزلها روضه می خوانند امسال

(به پایان می رسید اینگونه ای کاش

که یاران باز می آیند امسال...)

سال نو مبارک

مبارک...

به صحرا صبح می بارد، مبارک

زمین، خورشید می تابد، مبارک

صدایی می وزد آواز گلهاست

نوایی تازه می سازد، مبارک

دوباره می شود بلبل غزلخوان

که بلبل سوی گل آمد، مبارک

شقایق، یاسمن، نرکس، عقاقی

صبا گل مژده می آرد، مبارک

دوباره هفت سین بوی تو دارد

برایت سبزه می خواند: مبارک

تمام بیت بیت شعر اینجاست

که روزی عشق می آید، مبارک

سلامی به امام رضا (ع)...

اللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی الامامِ التّقی النّقی  و حُجَّّتکَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثری الصّدّیق الشَّهید صَلَوةَ کثیرَةً تامَةً زاکیَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه کافْضَلِ ما صَلّیَتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِکَ.

چندی است زیاد رفت و آمد دارم

از فاصله ها چشم به گنبد دارم

باید بروم ساعت 8 آمده است

الکی مثلا بلیط مشهد دارم

گوسفند درون!

چون نوروز امسال با ایام فاطمیه همزمان است این شعر طنز را حالا منتشر می کنم و ان شاء الله چند روز بعد شعری در مورد ایام فاطمیه و نوروز.

گوسفند درون!

چه زیبا گشته خال گوسفندت
چه سالی! خوش به حال گوسفندت
تو داری کم کمک یادم می یایی
که می بینم جمال گوسفندت
نمی دانم چرا بین صدایت
می یاید قیل و قال گوسفندت
"هوا بس نوجوان(!) مردانه سرد است"
که محکم بند شال گوسفندت
گمانم از پس این همنشینی
اثر کرده کمال گوسفندت
همین جا فالگیری با خودش گفت
که هم نیکوست فال گوسفندت
علف ها رشدشان امسال خوب است
گمانم هست مال گوسفندت
زمین آید هوا دیگر نیاید
کسی مثل غزال گوسفندت!
تذکر می دهم، بگذار ای دوست
دم در آشغال گوسفندت
بهار، امسال سال گوسفند است
مبارک باد سال گوسفندت

شهر امشب بوی تنهایی گرفت...

شهر امشب بوی تنهایی گرفت
کوچه ها رنگ غبارایی گرفت
خانه ای انگار تنها می شود
اشک ها مانند دریایی گرفت
ماه امشب در خسوف کامل است
آسمان امشب چه غوغایی گرفت
شعله های آتش و دیوار و در...
میخ با پهلو به هم جایی گرفت
چادری روی زمین افتاده است
سنگ ها با گریه ماوایی گرفت
کاروان با گریه دارد می رود
ساربان آهسته، دنیایی گرفت
روی دستی مانده جای ریسمان
چاه از امشب شکیبایی گرفت